Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

Αναδημοσίευση από Τύπου της Ηπείρου : Απογοητευτικές και επικίνδυνες οι αθλητικές εγκαταστάσεις στα Ιωάννινα!!! (Photos)



Πρωταθλήτρια και φέτος η περιοχή των Ιωαννίνων, αλλά και γενικότερα της Ηπείρου, όσον αφορά τις χειρότερες αθλητικές εγκαταστάσεις.  Η σύγκριση με άλλες περιοχές της Ελλάδος είναι αναπόφευκτη, όταν είμαστε πλέον μια Πανεπιστημιούπολη και πολλοί νέοι που σπουδάζουν στην πόλη μας, ασχολούνται με τον αθλητισμό και έχουν δικαιολογημένα τα παράπονα τους. Όμως και στην “βιτρίνα” του αθλητισμού στην περιοχή, τον Π.Α.Σ. Γιάννινα, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Ούτε στο γήπεδο που αγωνίζεται, αλλά ούτε στο θέμα των προπονήσεων της ομάδας. Για τα αθλήματα εκτός του ποδοσφαίρου μιλάμε για “μαύρα μεσάνυχτα” και ως προς της αθλητικές εγκαταστάσεις, αλλά και για την οργάνωση στα πιο απλά θέματα.   





“Λασπωμένη”

η βιτρίνα μας…..



Όπως είπαμε ο Π.Α.Σ. Γιάννινα  είναι η προβολή της περιοχής μας προς την υπόλοιπη Ελλάδα στο κομμάτι του αθλητισμού, κι όμως το γήπεδο Ζωσιμάδων, στα τελευταία παιχνίδια που έδωσε η ομάδα εντός έδρας, ήταν σε κακό χάλι. Λασπωμένος αγωνιστικός χώρος και κομμάτια από το γρασίδι να αποκολλούνται δημιουργώντας λακκούβες. Επικίνδυνο για τους ποδοσφαιριστές και των δυο ομάδων, αλλά και ανασταλτικός παράγοντας για την ομάδα του Π.Α.Σ., που παίζει ίσως το ποιητικότερο ποδόσφαιρο αυτή τη στιγμή στη χώρα. Για να μη μιλήσουμε για τις προπονητικές εγκαταστάσεις του Π.Ε.Α.Κ.Ι., που αναγκάζουν την ομάδα στην πρώτη νεροποντή να εξορίζεται σε κλειστά γυμναστήρια για να προπονηθεί. Η περιοχή μας μέσω του Π.Α.Σ. Γιάννινα έχει διαφημιστεί στην Ευρώπη πλέον, αλλά είναι πολλοί που δεν το καταλαβαίνουν. Δημιουργούνται επιτροπές από το πουθενά, όταν ο μεγαλομέτοχος της Π.Α.Ε. μιλάει για καινούργιο γήπεδο και επενδύσεις στην περιοχή του Πανηπειρωτικού.

      Για το υπάρχον γήπεδο πολλά ακούγονται πως φταίει ο σπόρος ή το μηχάνημα που στρώνει το γκαζόν ή ο συντηρητής και πως για όλα υπεύθυνη είναι η διοργανώτρια αρχή πλέον. Το μοντέλο των Σκανδιναβικών χώρων και όχι μόνο το έχει σκεφτεί κάνεις;;; Περιοχές που έχουν περίπου τον ίδιο καιρό με την πόλη μας έχουν δημιουργήσει όλες πλαστικά γήπεδα. Ούτε λάσπες, ούτε πάγος, συν ότι οι τοπικές ομάδες έχουν πλεονέκτημα γιατί ξέρουν καλύτερα να πατάνε σε πλαστικό. Το ίδιο ισχύει και για τις προπονητικές εγκαταστάσεις. Επειδή και η φετινή πορεία της ομάδας δείχνει πως πάει για μεγάλα πράγματα, είναι κρίμα να βρεθούμε σε κάποιο Ευρωπαϊκό παιχνίδι εξορισμένοι ξανά σε κάποια μεγαλούπολη, σαν το ποδοσφαιρικό “αποπαίδι” της χώρας.  



Τραυματισμοί, δυσφήμηση και……. υποσχέσεις!


Στα τοπικά πρωταθλήματα η κατάσταση είναι τραγική έως επικίνδυνη. Πολλοί τραυματισμοί, κυρίως στο Ενωσιακό γήπεδο, για τους οποίους ευθύνεται ο κάκιστος αγωνιστικός χώρος. Παραλίγο τραγωδία με τον τραυματισμό του Χρήστου Σπαθάρη από την ομάδα του Αετού Νήσου, που έπεσε σε μια τεράστια λακκούβα που βρίσκεται εκτός αγωνιστικού χώρου και χτύπησε με το κεφάλι στον μεσαίο πάγκο, ενώ έπαθε ζημιά και στο χέρι του. Πρόσφατα παίκτης του Επισκοπικού έπαθε μερική ρήξη συνδέσμων στον αστράγαλο λόγω λακκούβας εντός γηπέδου. Ενώ το γόνατο του Ανδρέα Γκουγιάννου γύρισε για τον ίδιο λόγο, ο οποίος έκανε και καυστικές δηλώσεις για πολλά.  Επίσης από τη μια μεριά της πλάγιας γραμμής, η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στο συρματόπλεγμα, δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα προστατευτικά στρώματα με αποτέλεσμα πολλούς μικροτραυματισμούς.




     Το γήπεδο αυτό δεν συντηρείται σωστά, παρόλα αυτά έχει δηλωθεί σαν έδρα από πολλές ομάδες, λόγω της εντολής για διεξαγωγή αγώνων από Β΄ Ερασιτεχνική και πάνω σε μη ξερό γήπεδο. Με αποτέλεσμα να γίνονται δεκάδες αγώνες από Παρασκευή βράδυ μέχρι Δευτέρα βραδύ και να είναι σε άσχημη κατάσταση. Υπάρχει απορία πως γίνεται να βγαίνει μια τέτοια εντολή, χωρίς να τηρούνται πρώτα οι προϋποθέσεις. Χωρίς να έχουν μεριμνήσει πρώτα από όλα να φτιάξουν κι αλλά γήπεδα για να “ανασάνει” και  το  Ενωσιακό, αλλά και πώς θα βοηθήσουν τις ομάδες των χωριών να μην ξενιτεύονται από την έδρα τους. Ενώ κάκιστη εικόνα προκαλεί και σε φιλοξενούμενες ομάδες, όπως π.χ. στην γυναικεία ομάδα του Βόλου που φιλοξενήθηκε από την Προοδευτική Περάματος και έτυχε να παίζουν μετά το ματς με το περιστατικό του τραυματισμού του Σπαθάρη. Με τους ιθύνοντες των Θεσσαλών δικαίως να αναρωτιούνται και να μονολογούν πως θα παίξουν σε αυτό το γήπεδο και αν είναι δυνατόν μια τόσο μεγάλη Ε.Π.Σ. σαν την δικιά μας να έχει μόνο ένα γήπεδο.




Εκτός από τις αντίπαλες ομάδες που έρχονται στα γήπεδα μας, οι τοπικές ομάδες έχουν στο ρόστερ τους ποδοσφαιριστές που είτε σπουδάζουν στα Ιωάννινα, είτε για επαγγελματικούς λόγους βρίσκονται στην πόλη μας και μοιραία η σύγκριση, με τα γήπεδα της περιοχής τους, μας κάνει να σκύβουμε το κεφάλι. Το ίδιο ισχύει και για διαιτητές που για παρόμοιους λόγους έχουν μεταγραφεί στον δικό μας Σ.Δ. και παρότι τους απαγορεύεται να κάνουν τέτοιου είδους δηλώσεις δημόσια, τα παράπονα τους είναι αρκετά και δίκαια, πως δεν μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλεία τους λόγω κακών αγωνιστικών χώρων. Όταν μαθαίνουν πως εντός της πόλης και του λεκανοπέδιου, όχι σε απομακρυσμένα χωριά, υπάρχουν πολλά ξερά γήπεδα η έκπληξη τους είναι έκδηλη.




Ακούμε εδώ και καιρό ότι θα “πρασινίσουν” γήπεδα όπως της Λιμνοπούλας, του Σταυρακίου ή του Βελισσαρίου. Για το πρώτο μπήκαν οι υπογραφές και ξεκίνησαν τα έργα, αλλά άργησαν ήδη πάρα πολύ.  Από υποσχέσεις χορτάσαμε και δικαιολογίες όλοι, αφού η παραμέληση στα προαναφερθέντα γήπεδα δεν έχει να κάνει μόνο με το αν είναι ξερά ή όχι. Αν κάνει κάποιος μια βόλτα προς τα εκεί θα δει πολλά άσχημα πράγματα. Δεν μπορεί να δίνεις εντολή να παίζουν οι ομάδες σε χορτάρι ή πλαστικό και να μην υπάρχουν γήπεδα για να το πράξουν αυτό. Η γραφειοκρατία πρέπει να περισσέψει σ’ αυτές τις περιπτώσεις γιατί κινδυνεύουν οι ερασιτέχνες που κάνουν απλώς το χόμπι τους και την άλλη μέρα θα πάνε στη δουλεία τους. Οι χορηγοί που δίνουν τόσα λεφτά για φανέλες και αλλά πράγματα στις ομάδες και στην Ένωση θα ήταν προτιμότερο να τα διαθέσουν για να γίνουν καλύτερα γήπεδα και ας τους δώσουν το όνομα τους, καλύτερη και πιο διαχρονική διαφήμιση θα έχουν, από ένα πανό ή μια στάμπα στη φανέλα. Επίσης μεγάλο ερώτημα αποτελεί τι θα γίνει με τα ανακαινισμένα γήπεδα στην Ανατολή (τα πρώην ξερό) και στα Σερβιανά, που ανήκουν στους εκάστοτε Δήμους και αν θα τα παραχωρήσουν και σε άλλες ομάδες, ώστε να υπάρξει αποσυμφόρηση στο Ενωσιακό.



Λιμνοπούλα και

η λάθος νοοτροπία!



Τα υπόλοιπα αθλήματα, πέραν  του ποδοσφαίρου, είναι σαν να μην υπάρχουν στη πόλη. Εκτός από λιγοστούς ηρωικούς δημοσιογράφους, δεν τα αναδεικνύει κανείς άλλος και οι εγκαταστάσεις του Ε.Α.Ν.Κ.Ι. δεν είναι στη καλύτερη κατάσταση. Με ένα κλειστό σε ένα Δήμο 120.000 ανθρώπων είναι λογικό να υπάρχουν προβλήματα και οργάνωσης των αγώνων, αλλά και συντήρησης των αγωνιστικών χώρων. Σχεδόν σε κάθε αγωνιστική στα αθλήματα του μπάσκετ, του βόλει και του χάντμπολ που χρειάζεται παρκέ για να διεξαχθούν, υπάρχουν καθυστερήσεις ωρών, με αποτέλεσμα να εκνευρίζονται οι θεατές και οι αθλητές, ενώ γινόμαστε περίγελος στις φιλοξενούμενες ομάδες. Η φθορά για τον αγωνιστικό χώρο είναι αναπόφευκτη, όταν αγωνίζονται συνεχόμενα τόσες πολλές ομάδες σε ένα γήπεδο, χωρίς να λείπουν και εδώ οι τραυματισμοί. Το ίδιο ισχύει και για το κολυμβητήριο που συνωστίζονται παρά πολλά σωματεία για το μέγεθος του και υπάρχουν τα ίδια προβλήματα, οργάνωσης και διεξαγωγής αγώνων. Πολλές ομάδες ήδη σκέφτονται τη λύση του καινούργιου κλειστού στις Καρυές για προπόνηση, αλλά αυτό έχει δυσκολία μετακίνησης και παραπάνω έξοδα.

       Οι εποχές είναι δύσκολες οικονομικά, όλοι το γνωρίζουμε και το βιώνουμε, αλλά θα μπορούσαν να γίνουν πολύ νωρίτερα διορθώσεις ή και καινούργιες εγκαταστάσεις για όλα τα αθλήματα. Δεν δόθηκε πότε όμως η πρέπουσα σημασία για τον αθλητισμό στην περιοχή μας από τους αρμόδιους φορείς. Από την άλλη για να μη βγάζουμε κανέναν έξω από το χορό και οι ίδιοι οι πολίτες δεν αντιδρούν όπως θα έπρεπε. Δεν είδα κανέναν γονιό να διαμαρτύρεται ότι τα παιδιά του παίζουν σε επικίνδυνα, έως ακατάλληλη γήπεδα, όταν μιλάμε για ακαδημίες. Καμία ομάδα δεν παραπονέθηκε “σοβαρά” για τους κακούς αγωνιστικούς χώρους. Μόνο ανακοινώσεις και γραπτές δηλώσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα. Ακόμη και σε σοβαρούς τραυματισμούς στο γήπεδο της Ε.Π.Σ.ΗΠ. σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, δεν έγινε μια καταγγελία επίσημη από ομάδα για την ακαταλληλότητα του γηπέδου. Είτε γιατί φοβούνται πως θα τους αντιμετωπίσουν μετά οι αρμόδιοι φορείς, είτε γιατί η νοοτροπία “σιγά εγώ θα αλλάξω τον κόσμο” φοριέται πολύ στην περιοχή μας. Πρέπει να φτάσουμε στο σημείο ανεπανόρθωτης ζημιάς σε κάποιον συμπολίτη μας αθλητή ή ακόμα και στο μοιραίο, για να αφυπνιστούμε;;;

Το συμπέρασμα είναι ότι όλοι πρέπει να δράσουμε για μια καλύτερη μέρα στον αθλητισμό στα Ιωάννινα και στην  Ήπειρο γενικότερα. Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι στην περιοχή μας, έχουν ίσως τις πιο εύκολες θητείες από τους υπόλοιπους συναδέλφους τους ανά την Ελλάδα. Δεν πιέζονται όσο θα έπρεπε από σωματεία, συλλόγους ή και τον απλό πολίτη. Κάποτε ένας φίλος μου είχε πει πως «οι Ηπειρώτες είστε περίεργοι άνθρωποι, αλλά νοικοκυραίοι», τότε αυτό μου φάνηκε θετικότατο, αλλά εμπεριέχει μέσα μια μεγάλη δόση αδράνειας για τα κοινά. Κάνεις δεν σκέφτεται ότι αν πιάσει φωτιά το σπίτι του γείτονα, μετά έρχεται και η σειρά του;;; Κάνεις δεν σκέφτεται πως σήμερα σπάει το πόδι του το παιδί του διπλανού, αύριο έχει σειρά το δικό του, με κάκιστες αθλητικές εγκαταστάσεις;;;




ΜΟΝΙΜΟΙ ΠΛΕΟΝ ΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΕΡΑΣ/ΤΩΝ ΠΟ∆ΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ


Απαράδεκτο

το γήπεδο της Ε.Π.Σ.ΗΠ.

- καλύτερα στα χωµάτινα

µας λέει ο ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής Πεζόδροµος Χριστόδουλος!



Ένας ακόμη ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής, ο Πεζόδρομος Χριστόδουλος του Επισκοπικού (ομάδα της Γ΄ Ερασιτεχνικής κατηγορίας) μας εξέφρασε τα παράπονα του για τον αγωνιστικό χώρο του Ενωσιακού γηπέδου και για τον δικό του τραυματισμό. Αφού σε αγώνα στο συγκεκριμένο γήπεδο μετά από άλμα πάτησε σε σημείο που έχει φύγει κομμάτι του πλαστικού χλοοτάπητα και έπαθε μερική ρήξη συνδέσμων στον αστράγαλο.



Αναλυτικά οι δηλώσεις του :

Ο δικός μου ο τραυματισμός δεν ήτανε και τόσο σοβαρός αλλά ήθελε ξεκούραση και τώρα θέλει προσοχή. Αυτό το γήπεδο είναι ακατάλληλο και αυτό επιβεβαιώνεται κάθε σαββατοκύριακο. Χίλιες φορές να παίζαμε στα χωμάτινα τα γήπεδα και όχι σε αυτό που είναι χειρότερο. Είναι απαράδεκτο που η Ε.Π.Σ.ΗΠ. να ζητάει σε κάθε αγώνα από την γηπεδούχο ομάδα 25 ευρώ αν δεν κάνω λάθος και να μην προσφέρει τίποτα άλλο παρά μόνο την καθαριότητα των αποδυτηρίων (που και αυτό οφείλεται στον Στράτο που έχει το κυλικείο) είναι απαράδεκτο μετά από κάθε μας αγώνα να γυρνάμε σπίτια μας και να θέλουμε 2 μέρες να σηκωθούμε από το κρεβάτι από τον πόνο. Είναι απαράδεκτο από την πλευρά της Ε.Π.Σ.ΗΠ. να θέλει να κάνει τα πάντα σε μορφή “επαγγελματικού” (κάρτες προπονητών, συγκεκριμένη ιδιότητα γιατρού) να έχει ένα τόσο ΆΘΛΙΟ γήπεδο που το μόνο που σκέφτεσαι μπαίνοντας μέσα να παίξεις την μπαλίτσα σου  είναι να κάνεις προσευχή για να καταφέρεις να βγεις από το γήπεδο με όσο το δυνατόν λιγότερη ζημία......







“Κραυγή απελπισίας”

από τον Αν. Γκουγιάννο,

για τον τραυµατισµό του και όχι µόνο!!!





Μετά το σοβαρό τραυματισμό του στο γήπεδο της Ε.Π.Σ.ΗΠ. , ο Ανδρέας Γκουγιάννος με ανάρτηση του στο προσωπικό του προφίλ στο face book είναι ιδιαίτερα καυστικός στα όσα αναφέρει για το Ενωσιακό γήπεδο και συγχαίρει τον Απείθαρχο για την ανακοίνωση του.

Ο συγκεκριμένος ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής ανήκει στην ομάδα της Προοδευτική Περάματος. Στο παιχνίδι της ομάδας του με τον Α.Ο. Βελισσάριου στο Ενωσιακό γήπεδο, σε ανύποπτη φάση το πόδι του “κόλλησε” στον κάκιστο αγωνιστικό χώρο και έπαθε μεγάλη ζημιά στο γόνατο του.

Μας παραχώρησε την ανάρτηση του για αναδημοσίευση στην εφημερίδα, ενώ σχολίασε και κάποια άλλα κακώς κείμενα σε συζήτηση που είχαμε.





Αναλυτικά η “απελπισμένη”  ανακοίνωση του ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή Ανδρέα Γκουγιάννου :




Λόγο του ότι έχω κουραστεί-απελπιστεί τον τελευταίο έναν χρόνο και έχω απογοητευτεί πλήρως από όλους και από όλα θα ήθελα να πω. Από παιδάκι το μοναδικό πράγμα που αγαπούσα τόσο πολύ πέραν της οικογενείας μου ήταν το να παίζω ποδόσφαιρο κάνοντας όνειρα και βλέψεις (ανεξαρτήτως κατηγορίας), αυτά τα όνειρα λοιπόν έρχονται και μου τα αφαιρούν με το έτσι θέλω κάποιοι ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ που με το έτσι θέλω διεξάγουν αγώνες σε ΑΚΑΤΑΛΗΛΑ γήπεδα (γήπεδο Ανατολής τον Ιανουάριο γήπεδο Ε.Π.Σ.Η.Π τον Δεκέμβριο). Ξέρω πως δεν είμαι ούτε ο πρώτος συγκινείται άλλα ούτε ο τελευταίος αυτό που ξέρω είναι ότι στο εν λόγο γήπεδο πραγματοποιούνται πάνω από 20 ΣΟΒΑΡΟΙ τραυματισμοί κάθε χρόνο και κανένας δυστυχώς από όσους έχουν ευθύνες  δεν καθώς συνεχίζει και διεξάγει αγώνες και ακόμα χειρότερα διεξάγει αγώνες παιδιών σε αναπτυξιακές ηλικίες....  Αυτό κύριοι ονομάζεται εγκληματική οργάνωση ζήστε λοιπόν το ψεύτικο και σάπιο σύστημα σας που το μόνο που σας νοιάζει είναι το φαίνεστε και όχι το γίνεσθε (για τους λόγους σας ο καθένας  σας) Τ έλος μεγάλη ευθύνη έχουνε οι ομάδες και οι παράγοντες που χρησιμοποιούνε το συγκεκριμένο γήπεδο βάζοντας ΕΝ ΓΝΩΣΗ τους όλα αυτά τα παιδεία σε ένα παιχνίδι όχι ποδοσφαίρου αλλά καθαρά παιχνίδι τύχης όπου δεν ξέρει κανένας το εάν θα βγει υγιής από εκεί μέσα για να πάει στο σπίτι του την οικογένεια του την δουλεία του........ Η μοναδική ομάδα που έχει το θράσος το θάρρος και την τιμή και κανένα συμφέρον από ότι έχουνε οι υπόλοιπες ομάδες να πάει κόντρα σε αυτό το σάπιο σύστημα είναι η ομάδα του ΑΠΕΙΘΑΡΧΟΥ ΚΥΡΙΟΙ οι υπόλοιπες ομάδες δυστυχώς μπροστά τους είναι πολύ μικρές...................



Και κάποιες πρόσθετες δηλώσεις του :

Θα ήθελα να προσθέσω για το πού και πώς προπονούνται  τα τμήματα υποδομής διότι έτυχε να περάσω από εκεί. Δεν υπάρχουνε ούτε τα γήπεδα (Γήπεδο Μπάφρας ή Ε.Π.Σ.Η.Π ΓΙΑ ΠΡΟΠΌΝΗΣΗ) ούτε δεύτερο μπλουζάκι για προπόνηση όλοι τα ξέρουνε και κανένας δεν μιλάει ΓΙΑΤΙ άραγε????



Και μην ξεχνάμε ότι από αυτές τις υποδομές, από το τίποτα δηλαδή, βγήκαν δύο παίχτες που κοσμούνε το Γιαννιώτικο ποδόσφαιρο (Οικονόμου-Χαρίσης).









ΦΙΛΙΠΠΟΥΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου