Αναδημοσίευση από Τύπου της Ηπείρου : Άρση βαρών - Παραμελημένο το “άθλημα των δυνατών”!!! (Συνέντευξη από τον Αυδόκη Κωνσταντίνο)

Χωρίς αποδυτήρια και θέρμανση αναγκάζουν του αρσιβαρίστες του Σπάρτακου να κάνουν προπόνηση – Ελλείπεις εγκαταστάσεις και μηδαμινά έσοδα για να αντεπεξέλθουν!!!

Η άρση βαρών, που μας έχει προσφέρει τόσες χαρές και συγκινήσεις με τα μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες και όχι μόνο, έχει παραμεληθεί αρκετά από την πολιτεία και τους τοπικούς φορείς.

Μιλήσαμε με δυο αθλητές του Σπάρτακου, όπου μας εξέφρασαν τα παράπονα τους, αλλά και τα όνειρα τους παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

Συγκεκριμένα συνέντευξη για το Τύπου της Ηπείρου μας παραχώρησε ο δυο φορές πανελλήνιος πρωταθλητής Αυδόκης Κωνσταντίνος, 24^ων ετών, με καταγωγή από το Ραδοβίζι Ιωαννίνων, φοιτητής στα ΤΕΕΦΑ Θεσσαλονίκης. Καθώς και η Σταυρούλα Μπάλασκα, 25 ετών, απόφοιτος των ΤΕΕΦΑ Αθηνών (με άριστα) με ειδικότητα στην άρση βαρών  με καταγωγή από Ζαγόρι και Μέτσοβο, και πάρα πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό της στις νέες γυναίκες και στις γυναίκες.

Στην κουβέντα μου και με τους δυο κατάλαβα πως το συγκεκριμένο άθλημα δεν χαρακτηρίζεται των “δυνατών” μόνο λόγω της μυϊκής δύναμης. Συνειδητοποίησα πως υπάρχει και μεγάλη ψυχική δύναμη σε αυτά τα παιδιά, που με πάρα πολλές δυσκολίες δεν τα παρατάνε και έχουν βλέψεις, όνειρα, αλλά και πάθος για την άρση βαρών.

Ακολουθεί συνέντευξη από τον Αυδόκη Κωνσταντίνου :

Καλησπέρα Κώστα, ευχαριστούμε που θα δώσεις συνέντευξη στον Τύπου της Ηπείρου για το άθλημα της άρσης βαρών.

Καλησπέρα κι από μένα, ευχαριστώ κι εγώ Ανδρέα που μου κάνεις την τιμή να μου πάρεις αυτή τη συνέντευξη.

Καταρχάς πες μας Κώστα από ποια ηλικία και πως ξεκίνησες τον αθλητισμό γενικότερα;

Ξεκίνησε σε ηλικία 15 χρόνων, με παρότρυνε ο Ολυμπιονίκης Γιώργος Μαρκούλας που είχε βγει 4^ος το 2004, είμαστε από το ίδιο χωριό. Εγώ κόλλησα με αυτό από όταν ξεκίνησα, είναι κάτι σαν ναρκωτικό για έμενα.

Τι σου άρεσε πιο πολύ δηλαδή στην άρση βαρών και κόλλησες όπως λες κι εσύ;

Όταν οι επιδόσεις ανεβαίνουν μέρα με τη μέρα και πετυχαίνεις έναν στόχο δύσκολο που έχεις βάλει, αυτό σε κάνει να πωρώνεσαι με αυτό. Μ’ αρέσει επίσης γιατί είναι και το άθλημα των δυνατών και σαν παιδί κι εγώ ήθελα να είμαι δυνατός.

Τι θετικά προσφέρει πιστεύεις το άθλημα της άρσης βαρών σ όποιον το ακολουθήσει;

Το άθλημα έχει να προσφέρει πολλά, όπως δύναμη, αντοχή και πειθαρχία. Επίσης θέλω να προσθέσω πως είναι μύθος ότι η άρση βαρών κονταίνει τον αθλητή. Έρευνα από αμερικάνικό πανεπιστήμιο έχει δείξει ότι βοηθάει στην οστική πυκνότητα και δεν έχει καμία σχέση με το ύψος. Επίσης κάνει καλό στην ορθοσωματική και είναι η αρχή πολλών αθλημάτων, δηλαδή και σε άλλα αθλήματα οι αθλητές ξεκινάνε την γυμναστική τους με άρση βαρών.

Η περιοχή της Ηπείρου, αλλά και της Βορείου Ηπείρου βγάζει πολλούς διακριθέντες στην άρση βαρών, πιστεύεις είναι τυχαίο;

Όχι, δεν πιστεύω πως είναι τυχαίο γιατί ο σωματότυπος και ο ψυχισμός του Ηπειρώτη ταιριάζει για αυτό το άθλημα. Θεωρώ πως η περιοχή των Ιωαννίνων και της Ηπείρου γενικότερα έχει μέλλον από πλευράς υλικού.

Πες μου λίγο για τις διακρίσεις σου;

Είμαι πρωταθλητής Ελλάδος ανδρών δυο συνεχόμενες φορές, νέων αντρών πιο παλιά και παίδων ακόμη πιο πριν. Έχω μπει στην οχτάδα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στη δεκάδα σε παγκόσμιο επίπεδο. Συμμετέχω και στην Εθνική και σε λίγες μέρες θα πάω στην Αθήνα να συνεχίσω εκεί την προπόνηση μου, ώστε να ετοιμαστώ για το πανευρωπαϊκό στην Κροατία.

Οι εμπειρίες σου από την Εθνική Ελλάδος πως είναι;

Πολύ καλή η εμπειρία μου από την Εθνική, υπάρχει ωραίο κλίμα μεταξύ των παιδιών και των προπονητών. Υπάρχει πρόβλημα όμως όσον αφορά την στήριξη από την πολιτεία. Δεν υπάρχουν κονδύλια, δεν δίνονται λεφτά για το άθλημα.

Για πες μου τα παράπονα σου προς την πολιτεία.

Τα τελευταία χρόνια η πολιτεία μπορώ να πω πως μας έχει σβήσει, όχι να μας στηρίξει. Πιστεύω πως σε όλα τα αθλήματα είναι  έτσι, εκτός από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Θέλουμε σκόνη για χέρια που δεν έχουμε, σκίζονται τα χέρια. Απλά πράγματα δηλαδή.

Επίσης θέλω να πω πως δεν μας βοηθάει με τον προπονητή μας, αφού δεν του δίνουν απόσπαση από το δημόσιο, τρέχει σε απομακρυσμένες περιοχές για δουλεία και έτσι χάνουμε ώρες προπόνησης.

Έχεις κάποιους χορηγούς, πως τα βγάζεις πέρα οικονομικά;

Ότι καταφέρνουμε είναι από το υστέρημα μας, δεν έχω κάποιον χορηγό. Οι χορηγοί ακούνε ατομικό άθλημα κάτι παθαίνουν. Έψαξα για χορηγούς, μεγάλα ονόματα, δεν θέλω να τα αναφέρω και βρήκα κλειστές πόρτες.

Οι εγκαταστάσεις εδώ είναι κατάλληλες θα έλεγες;

Αν συγκρίνω τις εγκαταστάσεις εδώ στα Γιάννενα με της Εθνικής, εδώ είναι κάτω του μετρίου σε ποιότητα. Της Εθνικής είναι πολύ καλύτερες, με κάποια μικροπροβλήματα μόνο.

Ένα μεγάλο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί τώρα είναι ότι θέλουν να μας πάνε σε μια . άλλη αίθουσα τώρα. Μεγαλύτερη μεν, αλλά ανέτοιμη. Δεν υπάρχουν ούτε αποδυτήρια, ούτε θέρμανση. Σε αυτή που είμαστε τώρα μόνη μας τοποθετήσαμε το air condition για να έχουμε θέρμανση, μόνοι μας βάψαμε τους τοίχους και τώρα θέλουν να μας πάνε αλλού που δεν έχει τίποτα.

Σ΄ αυτές τις εγκαταστάσεις στο Ε.Α.Ν.Κ.Ι. πιστεύεις πως μπορούν να φιλοξενηθούν αγώνες;

Αγώνες πιστεύω μπορούν να φιλοξενηθούν  και ξέρω ότι παλιότερα γέμιζε η Λιμνοπούλα από κοινό που ήθελε να δει άρση βαρών. Εγώ δεν τα πρόλαβα αλλά έχω δει φωτογραφίες και βίντεο που το αποδεικνύουν. Νομίζω πως αν υπάρχει καλή θέληση από πλευράς αθλητών, προπονητών, αλλά και πολιτείας, μπορούν τα Γιάννενα να φιλοξενήσουν ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα άρσης βαρών. Αυτό πιστεύω πως θα φέρει και τουρισμό στην πόλη μας, εφόσον έρθουν παιδιά από όλη την Ελλάδα να αγωνιστούν εδώ.

Το άθλημα της άρσης βαρών το θυμούνται οι περισσότεροι κυρίως στους Ολυμπιακούς Αγώνες που φέρνει μετάλλια, τι έχεις να πεις γι’ αυτό;

Το θυμούνται τότε γιατί εκεί είναι το εύκολο κομμάτι, δεν το θυμούνται όταν πρέπει να βοηθήσουν μέσα σε όλη τη χρονιά. Τότε το διαφημίζουν και μετά το ξεχνάνε. Αυτό είναι παράπονο του κάθε αρσιβαρίστα.

Εσύ αλλά αθλήματα παρακολουθείς στην πόλη των Ιωαννίνων;

Όχι τόσο πολύ, γιατί δίνομαι ολόψυχα σε αυτό που κάνω και δεν έχω χρόνο να παρακολουθήσω κάτι άλλο. Επίσης έχω και άλλες ασχολίες, όπως μελίσσια ή καλλιέργειες με αλόη, ώστε να βγάζω κάποια χρήματα για να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα.

Τα σχεδία σου για το μέλλον ποια είναι;

Τα σχέδια μου είναι μεγάλα! Πρώτον στο ευρωπαϊκό τον Απρίλιο θα ήθελα να είμαι μέσα στην εξάδα. Μέτα θέλω να πάω στην πανεπιστημιάδα κι αν γίνεται να πάρω και κάποιο μετάλλιο. Το πιο μεγάλο μου όνειρο όμως είναι να πάω στην Ολυμπιάδα στο Τόκυο. Είναι ένας μακρινός στόχος, αλλά εύχομαι να το καταφέρω.

Στο εύχομαι κι εγώ Κώστα! Πες μας τώρα για το σύλλογο σου και τον προπονητή δυο λόγια.

Ο σύλλογος μας ο Σπάρτακος είναι από τους καλύτερους τα τελευταία χρόνια, ο πρώτος σε βαθμολογία. Ο προπονητής μας ο κύριος Χρήστος Τριφύλλης είναι πολύ καλός, προσπαθεί πολύ να ανταπεξέλθει στα καθήκοντα του. Όπως είπα και πριν δεν του δίνουν απόσπαση να είναι στα Γιάννενα και στο σύλλογο, ενώ το δικαιούται, αφού είναι πρώτος στην γενική βαθμολογία προπονητών.

Τέλος πες μας τι εύχεσαι για την άρση βαρών και τον αθλητισμό γενικότερα;

Αυτό που εύχομαι είναι παραπάνω στήριξη από την πολιτεία και από όλους, αυτό κυρίως. Αυτό το άθλημα έχει προσφέρει πολλά στη χώρα μας, αλλά και στα Γιάννενα συγκεκριμένα. Έχουμε 4 Ολυμπιονίκες, είναι μεγάλο πράγμα αυτό πιστεύω. Να ασχοληθούν και με κάτι άλλο πέρα από το ποδόσφαιρο. Να δώσουν κίνητρα και βοήθεια και στα ατομικά αθλήματα.

ΦΙΛΙΠΠΟΥΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ